Natuur

Vanmiddag liep er een fraaie fazantenhaan in mijn tuin naar voedsel te zoeken. Hier had het nog niet gesneeuwd maar het zit er aan te komen. Zo’n vogel voelt dat haarfijn aan en was uren bezig om extra reserves in te slaan. De conditie van de haan was adembenemend. Geen veertje verkeerd en dat zonder medicijnen en veel andere flauwekul. Loopt en slaapt in de volle wind en vrieskou. Wandelt en zoekt z’n eten op zompige kletsnatte ondergrond en heeft nergens last van.

 

  “Maar niet te vergelijken met duiven die sportieve prestaties moet neerzetten” hoor ik sommigen zeggen. Inderdaad dat is niet op alle punten vergelijkbaar maar de basis is wel hetzelfde. Pure gezondheid, hoge weerstand en natuurlijke selectie zijn ook in de duivensport nog steeds de belangrijkste (basis)elementen. Wat dat betreft wijst de natuur ons de weg en zou wat meer nederigheid t.o.v diezelfde natuur niet verkeerd zijn denk ik.  Als je de natuur geweld aan doet komt dat op de korte of lange termijn altijd als een boemerang weer terug.