Pluk de dag, zeker in 2022!

Nog een paar uurtjes en het jaar zit er weer op. Als je het in één woord zou moeten samen vatten komt “heftig” het meest in de buurt denk ik. De wereld staat aardig op zijn kop en we zijn als mensheid weer even op onze plaats gezet. Namelijk dat we eigenlijk helemaal niks voorstellen . Landen met de meest geavanceerde technologie, raketten en tanks konden zo’n virusje wereldwijd niet eens tegen houden en de natuur liet weer even zien wie er werkelijk de baas is.

Ondanks de minder leuke dingen dit jaar, blijft er ook nog genoeg over om van te genieten. Naast het allerbelangrijkste - gezondheid van jezelf en je dierbaren- hebben we als melkers het geluk een prachtige hobby te mogen beoefenen. Ik zie het als een voorrecht om een fijn hokje met duiven te hebben, daarmee te kunnen spelen en te kunnen genieten van het opkweken van je eigen jonge duiven.

Zelf heb ik naast mijn hondjes en de natuur drie echte passies; duiven, sportvissen en motorrijden. Kijken we 10 tot 15 jaar vooruit dan kan het maar zo zijn dat dan alle drie die hobbies niet meer toegestaan zijn. Wat dat betreft had ik beter postzegels kunnen gaan verzamelen maar het is niet anders. Daar kan ik me dan druk over gaan maken, maar wat ik eigenlijk wil meegeven is dat we wellicht veel meer in het moment moeten proberen te leven.

Geniet wat je nu nog kan en hebt. Kijk niet te ver vooruit want de wereld is aardig in beweging en is het is bijna niet te voorspellen welke kant het op gaat. Dus vandaar richting het nieuwe jaar wens ik u allen een gezond en gelukkig 2022 en ik wil vooral positief afsluiten met de spreuk: Pluk de dag!

Kerst 2021

 We zijn druk aan het koppelen en het vriest hier in het Noorden behoorlijk. Voor de melker niet aangenaam, maar de duiven voelen zich er prima bij. Wellicht zelfs beter als met donker, nat en triest weer. Op het hok is het één grote feeststemming. De duiven zijn er helemaal klaar voor en op het punt gebracht waarvan wij denken, dat de voorwaarden er zijn om de kwaliteit er uit te halen die er in zit.

 We kweken dan ook niet vanaf een stuk papier maar gaan pas een week voor de kweek in het donker de hokken in om de duiven te beoordelen. Eerst de conditie beoordelen voor jezelf en dan pas met het hoofdlampje kijken welke het is. En elk jaar is dat weer anders. Goede kwekers kunnen in een dipje zitten en tot dusver over het hoofd geziene duiven kunnen zich enorm profileren.

De 600 was een Oktoberjong van 2020. Schitterende zoon van de New Witbuik van Herman van Agtmael. Ook hij is er klaar voor en inmiddels gekoppeld...Uit dochter New Witbuik x Purple Rain kweekte ik de 21-88, doffertje, wat inmiddels een van mijn favorieten op het hok is...

We starten de kweek alleen met duiven die er lichamelijk echt super aan toe zijn. Ook de supplementen passen we aan, zodat de kwaliteit van het sperma en de bevruchtingsresultaten binnen onze mogelijkheden optimaal zijn. Ook dit jaar is er niet gekuurd. Simpel omdat de duiven geen aanleiding gaven dat te doen. Je kunt ook kuren volgens een agenda, maar daar doen we niet aan. Wel enten uiteraard tegen paramixo-rota en paratyphus. Daar moeten ze het mee kunnen en zo niet hebben zij een probleem, niet het baasje….

 Vandaag hebben we ook mooie blanke erwtenstro in het hok gegooid zodat ze zoveel mogelijk heen en weer vliegen naar hun bak. De kans dat ze daardoor later misvliegen wordt aanmerkelijk kleiner. Daarbij geloof ik ook in bepaalde rituelen die de duif in de natuur ook doormaakt, zoals het maken van een nest bijvoorbeeld. Daar zijn ze in de natuur ongeveer een week dag en nacht mee bezig en zal ongetwijfeld ook invloed hebben op het proces van de voortplanting, lees hormoonhuishouding. Het hoort er gewoon bij.

Uit Purple Rain x dochter New Witbuik

Er zitten een paar koppels bij waar ik best wat van verwacht maar dat is ieder jaar zo….. Waar ik wel steeds meer naar neig is zoveel mogelijk kweken uit prestatieduiven of wanneer je een (onbewezen) duif uit een bewezen koppeling of familie hebt aangeschaft, daar dan toch weer een prestatieduif tegen te koppelen. Vandaar dat ik ook ieder jaar probeer mijn beste prestatieduiven weer terug te kopen alhoewel dat soms niet meevalt. Het kweken uit voornamelijk papieren tijgers is volgens mijn bescheiden mening hét probleem van deze (duiven) tijd. En het niet durven ruimen van aangeschafte duiven omdat ze zo’n geweldige pedigree hebben. Allemaal doodlopende wegen voor een melker die progressie wil maken.

 Bij Pipa zit ook een lijn die mij persoonlijk aansprak om uit te proberen voor de One Loft Races en dat was die van Porsche 911. Ik denk dat je iedere één of twee jaar een nieuwe lijn de kans moet geven om zich te bewijzen op jouw hok. Daar moeten ze zich in de eerste plaats uiteraard thuis voelen gezien de verzorging, milieu etc. Lukt het of pakt het niet heb je weinig kostbare tijd verloren om weer verder te zoeken. Want geloof me nergens is stilstand zo funest als in de duivensport. Maar ook hier heb ik op een kans gewacht om een Porsche 911 lijn prestatieduif te kopen en dat werd er een die Pipa zelf had ingestuurd naar Golden Algarve en daar in de finale hun 2^e duif was.

Het probleem is vaak met aankopen op veilingen van One Loft races dat het vrij lang duurt voordat de duiven arriveren en dat was in dit geval ook zo. Ik kon er dit jaar voor de races nog net 2 jongen uithalen die mee konden. Ik vond ze zo mooi dat ik er 1 heb thuisgehouden en de ander instuurde naar een Olrace, waar het mijn eerste duif was maar ook de eerste Nederlandse duif. Het gedrag, bouw en uitstraling kon mij zeer bekoren. Een ander belangrijk punt was dat het erg goed pakte op mijn eigen lijn van Moonraker dus ook dat was een pré. Vandaar dat ik een uitnodiging van Pipa om hun beste kwekers eens te komen bekijken, inclusief Porsche 911 himself graag aan nam.

Porsche 911

Altijd goed om je referentiekader aan te scherpen. Hoge bomen vangen altijd veel wind en veel negatieve berichten op met name op Social Media, komen vaak voort uit vormen van jaloezie etc. Ook Pipa ontkomt daar niet aan, maar daar moet je als topper wel mee om kunnen gaan, mits het niet te gek wordt natuurlijk. De beste manier is om ze niet te lezen, dat scheelt veel ergernis. Ik probeer altijd zoveel mogelijk een mening te vormen aan de hand van feiten dus liet me graag verrassen...

 Het bezoek resulteerde in een interessante en erg leuke middag duiven keuren in aangenaam gezelschap. Ze hebben daar op hun prachtige plaats wel de mogelijkheden om het beste van het beste in de kweek uit te proberen en dat heb ik gemerkt… Voor mij was de absolute topper “Lieve”, een fenomenale duivin in de hand en natuurlijk moeder van al die beroemde Porsche nazaten. Tot op heden was de mooiste duivin die ik ooit gezien had "Diane" een rechtstreekse Schaerlaeckens duivin van Ulrich uit Arnhem, maar “Lieve” ging daar dik overheen en vond ik echt van de buitencategorie. Wat een juweel… Maar er kwamen veel meer fantastische duiven voorbij en voor Pipa was geen moeite teveel om ze te laten zien. Geen hoogdravende prietpraat maar gewoon een middag heerlijke duivensport. En voor de duidelijkheid.... Ik ga geen duiven via of met Pipa verkopen....Vanaf nu kan ik nazaten van Porsche 911 ook beter beoordelen als je weet hoe de stamduiven er uit zien.

Noord Ierland

Een tijdje geleden kreeg ik eveneens contact met een "kleine" melker genaamd William McManus uit Noord Ierland. Hij volgde mijn blog op de voet en stelde mij voor of hij wat duifjes op de meestal zware races in Noord Ierland kon proberen. Het contact was zodanig leuk dat er een aantal late jonkies naar Noord Ierland verhuisden. Een tijdje terug meldde hij zich weer met een aardige brief en wat plaatjes erbij. Dit zijn echt de leukste dingen van de duivensport vind ik. Hier zijn bericht:

 Hallo Henk. Ik hoop dat het goed gaat met u. Het is alweer een tijdje geleden dat ik contact heb gehad en er is veel gebeurd. Ik kweekte jongen uit de duiven die ik van jou kreeg. Ik trainde de jonge duiven en speelde ze tot 300km.Als jaarlingen heb ik ze nog een paar vluchten gegeven tot 300km. Dit seizoen heb ik als 2-jarigen hard gespeeld, tot 500 km.

Drie van deze duiven zijn echte supers geworden. Ik kweekte 2 duivinnen, (nestgenoten) uit een dochter van uw Moonraker. Deze duivinnen, nummer 77 en 78 hebben dit jaar vele mooie prijzen gewonnen.

Nummer 77 won oa de 1e lokaal 2e afdeling en 6e positie van de gehele lossing van 15.911 duiven! (340km). Haar zus, nummer 78 won 1e club, 1e sectie en 3e van de gehele lossing van 5798 duiven (500km), dit was op een vlucht vanuit het zuiden van Engeland, over de Ierse zee naar Noord-Ierland waar ik woon.

Ik kweekte ook een doffer uit NL-18-1436913 Deze doffer, nummer 61 is een supervlieger geweest. Hij won dit jaar 2 races, één van 250km en één van 420km. Heel erg bedankt voor de duiven die je me stuurde Henk, ze zijn niet alleen mooi maar ze kweken ook winnaars! Ik heb een foto bijgevoegd van nummer 78, uit dochter Moonraker die de zeer zware race uit Bude in het zuiden van Engeland won. Nogmaals bedankt Henk. 

Vriendelijke groeten, William McManus

Algarve Golden 2021

Het Fenomeen won in de semifinale van de Algarve Golden Race de 2e tegen 4794 duiven

Er zijn inmiddels veel liefhebbers die net als Gert Rotman veel succes met nazaten van Moonraker hebben. Gert kruist ze tegen duiven van zijn Algarve koppel en White Sensationlijnen. Op de laatste Golden Algarve race in Portugal pakte dit jaar zijn Fenomeen 660 keivroeg in de halve finale op slechts één honderste (!) van een seconde van de eerste plek. Hij speelde de 2^e plaats en miste net de auto. Gelukkig won hij nog een mooie geldprijs maar het belangrijkste was natuurlijk het resultaat; 2^e tegen 4794 duiven! Hij kweekte het Fenomeen uit een directe zoon van Moonraker en wist hem op de veiling na afloop van de finale weer terug te kopen. Machtig om zo’n atleet weer op je hok te hebben... 

Moonraker blijft verbazen met afgelopen seizoen al weer een nieuwe serie kopprijzen van zijn nazaten. Zijn nog niet verwerkt in deze foto....

2 fijne terug!

Een andere race waar we dit jaar met veel plezier aan hebben meegedaan was de hagelnieuwe Avi race in Slovenië. De duiven hadden, gezien het vluchtverloop en de conditie bij thuiskomst, een erg goede gezondheid. De laatste 3 races waren best pittig en ook hier weer het fenomeen dat bij veel melkers de duiven die zich in het begin goed lieten zien in de finale van ruim 500km veelal te laat waren. De eerste duif maakte 1097 meter per minuut dus voor de duifjes met duurvermogen een kolfje naar hun hand…

Foto heb ik van de site gehaald toen ze geveild werden

 Onze eerste 2 duiven waren 2 zusjes, de 855 en 839, die respectievelijk de 5^e en 13^e plaats in de finale wonnen. Beiden rechtstreeks uit Purple Rain x een duivin uit de lijn van Romario. De 855 werd tevens 7^e asduif over alle races en de 839 werd 3^e asduif over de 3 laatste races van 300, 400 en 500 km. Erg blij mee natuurlijk en gelukkig kon ik beide duivinnen weer terug kopen en was helemaal tevreden toen ze in goede gezondheid weer op onze hokken arriveerden.

Komend seizoen doen we zoals het nu lijkt uiteraard weer mee met deze toffe race. We kijken er nu al weer naar uit, zeker gezien de technische mogelijkheden die deze race ook biedt. Zo kan je altijd live meekijken bij elke training en ook in de finale. Rechts in het beeld verschijnt telkens het ringnummer van de duif die arriveert met de naam van de desbetreffende liefhebber. Verder worden de duiven ook verduisterd zodat ze in ieder geval met een goed verenpak de strijd aan kunnen gaan...

Back Home

 Eind mei plaatste ik een bericht over een prachtig gekweekt duivinnetje, de NL21-1486900. Dit duifje sprong er echt uit en ondanks het feit dat ik haar gekweekt had voor de OLraces, twijfelde ik enorm om haar toch maar thuis te houden. Echt zo'n duifje waarvan je er maar een paar per jaar kweekt. Maar als ze inderdaad zo goed zou zijn als ze er uitziet en aanvoelt, dan moet ze ook een goede kans maken om zo'n race te overleven en wellicht nog goed te presteren ook.

Zo ja zou ik haar terug kunnen kopen en alsnog op de kweek plaatsen.... Lees hier het artikeltje dat ik over Mira 900 schreef voordat ze vertrok: http://pigeon-fever.blogspot.com/2021/05/eindelijk-zomer.html?m=1

Begin juni vertrok ze met een speciaal ingericht bestelbusje naar de OLRace in Portugal genaamd Mira. Een eerlijke en populaire race onder de OLrace deelnemers, mede omdat het maximum aantal duiven dat je mag insturen niet meer als 12 bedraagt. De meeste "grote" commerciële hokken durven het dan ook niet aan om daaraan mee te doen. Er waren ruim 2000 duiven ingeschreven en de finale was pas eind oktober.  

Ook in Zuid Afrika is er een nieuwe grote race met een max. van 12 duiven die men mag inschrijven. Dit om te voorkomen dat een beperkt aantal hokken deze prachtige races gaan overnemen. 150 duiven insturen voor 1 race is al heel gewoon en sommige hokken sturen  al groepen in van tegen de 300 duiven per deelnemer per race.  Ze mogen van mij. Het zal niet lang meer duren of op sommige races spelen die paar megahokken alleen nog tegen elkaar. Ze doen op zich niets verkeerd maar voor sommige zou het een aanrader zijn het boek: "Alleen op de wereld deel II" ook eens te lezen...  

Maar goed we blijven positief en als je de juiste races uit zoekt is er nog genoeg te genieten. 

Op de eerste hotspots deed Mira 900 het niet onaardig, maar dat zie ik eerlijk gezegd liever als die hardlopers die op de eerste vluchtjes al van voren vliegen. Negen van de 10 keer zie je die in de finale niet meer terug op de uitslag. De races in Mira kunnen echt enorm zwaar zijn omdat er van zuidoost naar het westen wordt gevlogen. Dat betekent in de meeste gevallen, bloedheet en kopwind.

 
Allereerst was daar de semifinale van 250 km en Mira 900 won daar de 38e. Je zag haar iedere race wat verder naar voren komen. Daarna de pittige finale van bijna 400km en daar vloog ze van het totale concours de 19e en van de FCI finale de 14e. Verder was ze de eerste Nederlandse duif en werd uiteindelijk over alle races 15e asduif. Hartstikke mooi natuurlijk en ze bezweek niet onder de druk van haar favorietenrol. Kwam iets te relaxt aan en had makkelijk binnen de top 10 kunnen spelen maar hiermee waren we al heel blij uiteraard.  

Gelukkig had ik weer een simpel stamboompje erbij gedaan, maar er waren er kennelijk een paar die deze site ook goed bijhouden, dus moest ik er weer aardig duur aan geloven... Maar de vreugde toen ze afgelopen week weer op het hok arriveerde was enorm en onbetaalbaar. Duivensport op zijn mooist...

Zojuist per vliegtuig weer gearriveerd uit Portugal; Mira 900. Nog lichtjes in de rui maar verder in topconditie, zeer intelligente en wijze blik.... Ook merkte je aan alles dat zij het hok terug herkende waarin ze geboren was. Dubbel plezier...

Inmiddels zijn er weer een stel prestatieduiven op het hok terug gearriveerd. Binnenkort meer hierover..! 

Update races

Een nieuwe race in Slovenië, waarvan Falco Ebben de agent voor de Benelux is, is dit jaar tot nu toe de eye opener qua innovaties, maar vooral ook van het verspelen van maar heel weinig duiven. Ze zijn verduisterd en kerngezond als je ze ziet trainen. Er werden door 155 liefhebbers ruim 600 duiven   aangeleverd die nog moesten worden uitgewend en alle kinderziektes overwinnen.

Nu na 13 trainingen en races van respectievelijk 120, 170 en 250 km zijn er nog ruim 500 over. Dat is echt een geweldige prestatie in deze tijd. Kijk bij jezelf maar wat er nog zit na een serie vluchten en dan de aantallen tellen vanaf het spenen. Dus hulde voor deze aanpak. Er komen nog 3 races van respectievelijk 300, 400 en 500 km. Dat zal nog wel wat veren kosten maar zal dan voornamelijk met kwaliteit te maken hebben. Meer info op de site van https://derby.avirings.com/en/

Een mooie innovatie is het live kunnen volgen van de aankomsten. Alsof je thuis op de duiven zit te wachten en je ziet ze mooi aankomen via 4 verschillende camera’s , waarbij rechts de duiven worden geprojecteerd die naar binnen lopen. Binnenkort krijgt een gedeelte van de duiven ook nog een GPS ring om zodat je de route kunt volgen van je eigen duiven. Op de training  van vandaag hadden de duiven een slecht vertrek en er was ook een kopgroep die ongeveer 8 minuten vooruit vloog. Zag er niet goed uit maar toch alle ingekorfde duiven weer terug op 1 duifje na.  

De meeste zomer One Loft Races zijn nu in volle gang en de eerste waar we aan mee deden was die van AS Golden in Griekenland, waar de finale inmiddels achter de rug is en de verkoop gestart. De finale viel precies in de periode van extreme hitte en bosbranden en was vanwege deze problemen al met 100 km ingekort.

Toch werd het een loodzware finale en alleen de beste duiven kwamen er door. Er waren een vijftal duiven die vooruitvlogen en in de 2^e groep die in ruim 2 minuten op de klep viel, hadden we er 2 zitten die nog net binnen de eerste 30 duiven wisten te eindigen. Nummer 3 zat er vlak achter en gezien de afstamming waren we erg blij met dit 3 tal, die we dan ook alle 3 proberen terug te kopen om volgend jaar hun kinderen opnieuw in te kunnen sturen. Als de duiven verkocht zijn ga ik nog wel in op hun afstamming

Race 1 en 2 AS Golden

AS Golden is elk jaar een race die al vroeg in het jaar begint met de trainingen en races. Het aanleveren begint bij hen ook al in februari. Dus wil je daar een beetje meedoen moet je rond de kerstdagen koppelen. We hebben er een mooi ploegje zitten, net als Jordi en Edgar (team Jored) die dit jaar voor het eerst meedoen aan éénhokswedstrijden met jongen van duiven van mij, die ze hebben gekweekt in een noodhokje in de garage, met daaraan een mooie grote ren.

Ik weet niet of je de kwaliteit van een duif aan het oog kunt zien maar deze hoeft zich zeker niet te schamen. Henk Storm fotografeerde vorige week wat duiven van mij en stuurde alvast een eerste proef van een doffertje van nog geen jaar oud... Wil je hem echt diep in de ogen kijken klik dan op de foto....

Als je met kwaliteit kunt beginnen hoef je verder weinig te weten van al het randgebeuren en er geen uren en uren aan te besteden. Het enige wat je moet doen is jongen kweken en insturen. Als iemand met meer ervaring regelmatig meekijkt, kan je het direct opnemen tegen de grote namen uit de internationale duivensport. Immers het gaat alleen om de kwaliteit en verder is voor elke duif de verzorging, ligging en het systeem gelijk. Eerlijker kan niet, vandaar dat je ook gelijk aan het front kunt meeknokken voor een mooie klassering.

In juni zaten de trainingen er op en per 1 juli is men begonnen met de 4 races plus finale. Hierop zijn al wat prijzen te winnen voor verschillende cups en punten voor de asduiftitels. We hebben nu 2 van de 4 races achter de rug en het loopt nog steeds erg goed. Voor het team Jored helemaal top, want op Race 1 pakten ze gelijk maar de overwinning van alle ingestuurde duiven. De 2^e plaats was ook een Nederlandse duif van Team Veendorp. Dus prachtig resultaat voor Nederland! Vooral toen ik later via Jacob de Jong hoorde dat de moeder van die duif ook bloed van hier had. Leuke dingen zijn dat.

Klik op foto voor het origineel

Gisteren 7 juli was race 2 en daarbij moesten de duiven voor het eerst over de bergen van ruim 2 km hoog en dan zie je vaak weer andere duiven naar voren komen. Duiven met uiteraard een goed kompas en vooral ook moed. Ik heb veel bewondering voor die duifjes die dapper de bergen tegemoet vliegen en telkens opnieuw de keuze moeten maken door welke vallei ze heen willen vliegen om het hok weer terug te vinden. Daarbij stikt het daar ook van de roofvogels die de duiven goed vanaf een hoog punt kunnen observeren en aanvallen. Kortom geen eenvoudige klus.

        Dit is de uitslag van de Nederlandse inzendingen in race 2. Klik op de foto voor het origineel
 
Onze duiven lieten zich van hun goede kant zien en we waren blij met het resultaat. We focussen ons niet meer alleen meer op de finale want als het die dag toevallig slecht weer is voor jou duiven maak je een mindere uitslag terwijl je soms een race eerder een werelduitslag maakt. Nu is het meer genieten van het moment en dat bevalt goed.

Hier is het nu ook vakantietijd en alles staat even op een laag pitje. Op het kweekhok zijn we begonnen met het kweken van de laatste jongen. Misschien dat we nog aan een goede winterrace mee doen, want dat is ook een mooie afwisseling in de wintermaanden. We kijken wel wat we doen. De kwekers zien er nog steeds goed uit, dus die lijden er niks van. Sterker nog, er hangt nog steeds een uitgelaten sfeer op het hok en dat is alleen maar plezierig voor de duiven en het baasje….

Trainingen gestart

 De eerste trainingen van de One Loft Races seizoen 2021 zijn inmiddels begonnen. In AS Golden speelden we op TR4 de 3e prijs waar we best blij mee waren. Het zijn weliswaar nog geen finales maar we vinden het altijd erg mooi als  duiven uit bepaalde, nieuwe koppelingen zich gelijk al goed laten zien. 

Klik op de foto voor het origineel..

Vandaag 21 juni was TR5 van AS Golden 2021 en opnieuw begonnen we met de 3e prijs,  direct gevolgd door Team Jored, eveneens uit Nederland. Samen hadden we de 2 eerste Nederlandse duiven én beiden in de top tien. Wat het voor ons speciaal maakte dat Team Jored bestaat uit die 2 jonge liefhebbers, starters, die van ons 7 koppels kwekers voor een jaar te leen hebben gekregen en er gelijk al goed mee scoren. Voor hen én ons natuurlijk prachtig. Ik hoop en verwacht nog wel meer succes voor die mannen, Jordi en Edgar.  

Hier het stukje wat ik eerder al schreef over Voortschrijdend inzicht en Team Jored....  Blog over Jordi en Edgar

 

Moonraker

Moonraker in volle glorie. Het wordt weer tijd om de prestaties van zijn nazaten bij te werken want er ligt alweer een mooi lijstje met uitslagen ... 

De nazaten van Moonraker blijven geweldig presteren op de One Loft Races. Gert Rotman heeft er ook een prachtige zoon van zitten die bij hem ook al veel kopvliegers heeft voortgebracht. Kort geleden was de semifinale van de winterrace Great Derby Algarve en daarop speelde zijn 20-707 een 7^e plaats in de semifinale van 420 km. Gert kweekte zijn 709 uit een zoon van Moonraker en wel de NL18-911

Op 14 juni j.l was de finale van Derby Moledo in Portugal waar de finale plaats vond over een afstand van 483km. Gert Rotman had een jaar eerder een kind uit zijn Moonraker jr ( NL18-911) verkocht aan de Duitse liefhebber H. Koffler. Die kweekte daaruit zijn Joko 4 (DV 20-67) die in de finale de 9^e speelde met 1222 m per minuut en daarvoor in de semifinale ook al de 17^e pakte op 326 km met 1208 meter per minuut.

Eindelijk zomer

Blij dat het zover is en het de komende weken ook zo blijft.
De natuur smachtte ook naar warmte en die wens lijkt nu ook uit te komen.

Vandaag het laatste jong gespeend dat naar een Olrace gaat en dat is onderstaand bont duivinnetje. Ontzettend lief duifje, nu al. Haar vader (Inteelt Lieve) komt rechtstreeks van Pipa en is ingeteeld naar de beroemde Lieve, moeder van Porsche 911 en zijn broers en zusters.

Het laatste jong dat ik dit jaar heb gekweekt voor een One Loft Race...

 Inteelt Lieve is door Pec Pipa gespeeld op de OLRace Golden Algarve en werd samen met de 171 binnen 3 minuten geklokt in de Finale van 500 km. Het waren hun eerste 2 duiven in de finale van Golden Algarve

Ik was geïnteresseerd in deze doffer omdat zijn vader uit Thomas 6 komt, de winnaar van de Finale in 2018, waarbij hij maar liefst 24 minuten los vooruit speelde. Deze Thomas 6 komt uit een dochter van de beroemde Romario van Hallmann.

Voor mij is Inteelt Lieve een interessante doffer om meerdere redenen. Ten eerste omdat hij gespeeld is op de grootste Europese Olrace in Algarve. Ten tweede omdat hij uit Thomas 6 komt en voor mij perfect past op mijn eigen Romario duivinnen. Ten derde omdat het materiaal dat er tegen stond aan 2 kanten een broer en zus van Porsche 911 van Pipa is.

Inteelt Lieve is een prachtig gebouwde doffer van 2020 en gespeeld op de Golden Algarve Race. Zijn vader komt uit Thomas (winnaar finale Golden Algarve 2018) x een volle zus van Porsche 911. Zijn moeder komt uit Dali x Volle zus Porsche 911

Deze Inteelt Lieve liep toevalligerwijze tegen een duif van mijzelf die ik op dezelfde veiling had teruggekocht en wel Randy, gekweekt uit een zoon van Moonraker x een zus van White sensation, 1^e asduif Algarve Great Derby.

Randy vloog op de Hotspots en races van Golden Algarve maar liefst een 3e-12e en 20^e tegen gemiddeld meer dan 4000 duiven... Vandaar dat ik haar graag terug wilde om op de kweek te zetten. Toevallig liep zij tegen de Pipa doffer aan en daaruit dit mooie jong.

Zou dit jong vanwege haar bouw en uitstraling het liefst gelijk op de kweek plaatsen maar ze mag eerst vliegen en dan kan ik haar alsnog terug kopen als het een goede koppeling blijkt. De kans uit 2 prestatie duiven en beiden lijnen die bewezen kopvliegers geven, is wel groter in ieder geval.

Over een paar weken gaat de Pipa doffer, vanwege zijn Thomasbloed, tegen 2 duivinnen van Jörge Hallmann uit het beste van zijn Romario duiven en Randy gaat voor een paar inteeltjes tegen Moonraker zelf. Kan nu al niet wachten om het resultaat in mijn handen te nemen...

Randy, uit Zoon Moonraker vloog in 2020 o.a. een 3e-12e- en 20e op de One Lof Race Golden Algarve 
tegen gemiddeld meer als 4000 duiven.

Te koud

We zijn de laatste jonge duiven aan het kweken die nog naar de Olraces gaan. In dit geval voor Mira, de Olrace in Portugal waar je met een max. van 12 duiven aan mee mag doen.

Dan hebben we de jongen van dit jaar op 5 verschillende races zitten met finales op respectievelijk 1 augustus, 5 september, 11 september, 20 september en 16 oktober. Mooie spreiding en de eerste trainingen beginnen in As Golden elk jaar rond 1 juni, dus dat is al over ruim 3 weken. Dan iedere week leuke races met als toetje de grande finales op gemelde dagen.

Het late duivinnetje uit de New Witbuik, winnaar 1e nat. Barcelona en inmiddels meer dan bewezen superkweker van Herman van Agtmael, gaf zelf aan klaar te zijn voor haar eerste koppeling. Wat dan ook binnenkort bij het oplopen van de temperaturen zal gaan gebeuren. Ze heeft zich, net als haar broer overigens ontwikkeld tot een fantastische duif. Hopelijk is de nakweek net zo goed als dat ze eruit ziet...

 Normaal had het nu al volop lente moeten zijn met alle bomen dik in het groen maar helaas de natuur raakt aardig in de war op deze manier. In de bomen is er weinig dekking, dus stellen veel vogels het nestelen nog even uit, net zoals de insecteneters die het nu moeilijk hebben vanwege het geringe aanbod van voedsel. Ook de kikkers hoor je nog niet of nauwelijks, terwijl die anders elke avond tegen elkaar op zitten te kwaken.

Afgelopen winter hebben we verschillende houtsnippen kunnen helpen tijdens de langdurige vorst die ze overviel. Met meelwormen, maden en nog wat handigheidjes konden we ze gelukkig goed aan de praat houden en  konden ze in maart weer terug naar hun eigenlijke broedgebied, voornamelijk in Scandinavië. Van een vriend kregen we dit schitterende plaatje toegestuurd van een houtsnipmoeder met jong. Het blijven facinerende schoonheden van de natuur.

 Het contrast zal enorm zijn als het weer binnenkort omslaat. Dan zullen de temperaturen een fikse sprong maken, wat ook de vorm van de vliegduiven ten goede zal komen op veel hokken. De kweek was dit jaar opnieuw erg goed met geen jong wat overstuur is gegaan. Het zijn echt niet allemaal toppertjes maar vind het wel belangrijk dat de start goed is. Het is ieder jaar weer genieten van nieuw leven in de broedschotels, vooral vanaf een week of 3. Vind dat een van de mooiste dingen in de duivensport.

 Verder hebben we veel tijd gespendeerd aan het maken van een houtwal van enkele tientallen meters lengte van zo’n dertig centimeter breed en 160 cm hoog. Dacht dat even vlot op te vullen met eigen snoeihout wat ik nog had liggen maar dat viel wel even tegen… Gelukkig was er een gespecialiseerd bedrijf dat graag een vrachtauto vol mooi snoeihout wilde brengen. Ik heb dit jaar geen fitness meer nodig nu. Maar alles zit mooi strak op zijn plek en de vogels en egels zijn er blij mee. Staat ook mooi natuurlijk en de hazen hebben je niet in de gaten als je ze observeert als je achter de wal staat. (zie onderstaand filmpje)  Momenteel hebben ze jongen bij ons op het erf tussen de wilde planten en komen ze s’nachts zogen en de moeder ligt overdag in haar leger in een naburig weiland ongeveer 75 meter verderop. 

Gaaf

Als anderen succes met je duiven hebben is minstens zo leuk omdat je dan zeker weet dat je met de opbouw van je duivenbestand op de goede weg bent. Wat dat betreft zijn One Loft Races natuurlijk ook erg goede graadmeters omdat daar voor elke duif de omstandigheden gelijk zijn. Geen voordeel van systeem, ligging of wat dan ook.

Er zijn dan ook weinig grote namen die er aan mee durven te doen en er vallen er ook regelmatig bekende hokken door de mand omdat ze daar niet verder komen als de middenmoot. De bekende programmaspelers die het wel aandurven neem ik de hoed voor af. En die zijn er ook genoeg.

Afgelopen week speelde van Wijngaarden op TR6 de 1^e tegen 1753 duiven op de winterrace van Algarve Great Derby. Hij kweekte zijn winnaar uit Bradley 74, een duif van mij die op de Dapirace in Denemarken een 6^e speelde op een knockoutrace en een 28^e in de finale. Erg leuk voor van Wijngaarden die inmiddels heel wat kwaliteit op zijn hok heeft zitten...

De presentatie van Casa 86 op Pipa. Voor het originele formaat klik op de foto

Ook zag ik op Pipa nog een verkoop van de Belgische sterspeler Stefaan Lambrechts die in 2020 nat. kampioen van België jonge duiven GHF werd. Een door mij gekweekte duif genaamd Casa 86, had volgens de site van Pipa een belangrijk aandeel in het behalen van het Nat. Kampioenschap en werd tevens 3^e nat. Asduif GHF.

Op Pipa moeten ze er kennelijk nog aan wennen dat ook in Nederland goede duiven zitten :) Casa 86 werd met ringnummer en al genoemd alleen stond er een B voor het ringnummer in plaats van NL. De gepubliceerde stamboom klopte dan weer wel. Casa 86 (NL20-1062086) was echt een toppertje en vloog op de grote Nationals in België o.a.

5^e nat. Chateauroux tegen 20.789 duiven

3^e Sermaines tegen 2.182 duiven

70^e nat. Bourges tegen 28.551 duiven

114^e nat. Chateauroux tegen 15.322 duiven

Een volle zus van Casa 86 vloog overigens kortgeleden in Thailand nog de 15e in de semifinale....

Een leuke plaat van vandaag van de ouders van Casa 86 genaamd Simba x Spikkel 32. Geen professionele foto maar zo even gemaakt met de telefoon. Dit soort foto's zijn niet de allermooiste maar je krijgt wel een beter beeld als die strakgesneden modelplaten die allemaal hetzelfde zijn

Vrijdag jl heb ik de eerste groep duiven aangeleverd voor de AS Golden Race 2021. In hok 1 had ik 10 koppels tegelijk gekoppeld en in het andere hok de rest een week later. Vooraf had ik zitten piekeren wie waar naar toe zou gaan etc. Beetje hetzelfde ritueel als bij het koppelen. Daar kan ik ook dagen aan besteden op papier en als puntje bij paaltje komt heb ik alles in een half uurtje gekoppeld zonder het papier te raadplegen.

Ideaal: 1 velletje inleveren en klaar.... :) Klik op de foto voor het origineel..

Ook nu heb ik voor het gemak gekozen en alle 20 jongen uit hok 1 maar naar AS Golden gestuurd. Lekker makkelijk, want ik kon een compleet blad met 20 eigendomsbewijzen bijvoegen. Plastic hoesje erom, klaar...Stambomen stuur ik pas na de finale in want ik kijk eerst welke ik zelf graag terug wil hebben. Daar komen dus geen pedigrees bij…. 

Tot nu toe is de AS Golden nog steeds mijn favoriete éénhoksrace. Betrouwbare mensen aan het roer. De duiven worden tip top verzorgd en krijgen een eerlijke kans. Aanleveren bij Jaap Koehoorn waar een afspraak ook echt een afspraak is. Meer heb je niet nodig... 

 De volgende groep gaat naar een nieuwe OLrace in Slovenië die innovatief bezig zijn en waarvan Falco Ebben het aanspreekpunt is in Nederland. Als Falco er in gelooft weet je in ieder geval zeker dat de race duifvriendelijk en professioneel wordt opgezet. 

Er gaan ook GPS ringen gebruikt worden

Het is ook geen race waar je wordt overspoeld door duiven van melkers die hun kolonie als een bedrijf runnen. Zoals nu weer in Victoria Falls waar een bekend hok met 273 duiven op de eerste training start. En samen met een handvol maatjes daar met 1000 duiven of meer, aan de start verschijnen. Ze doen niks verkeerd want alles verloopt volgens de regels maar ik vraag me dan wel af als je de duivensport zakelijk benaderd mag je toch ook wel een beetje lange termijnvisie verwachten.

Zoals het nu gaat lijkt het op de beroepsvisserij. Steeds grotere boten en steeds meer vangen en straks is de vis dus op…Dan mag de laatste zg professionele melker het licht uitdoen. Ik vind dat als je jezelf prof noemt, daar ook een gezonde visie bij hoort. En dat mis ik een beetje….Ik heb geen zin in negatief gepraat of gejammer maar wil het toch wel even gezegd hebben...Vandaar dat we ook met veel plezier uit kijken naar de races van komend seizoen en er met onze duiven aan mee gaan doen: https://derby.avirings.com/nl 

Thailand  
Afgelopen zomer had ik een aantal duiven ingestuurd naar One Loftraces in Thailand. Daarbij de 20-040, een prachtig doffertje waarvan ik voor hij vertrok nog een foto in het hok maakte. Inmiddels zijn alle trainingen en races achter de rug en worden de duiven daar verkocht.

Geweldig als je dan je duif, die alles heeft meegemaakt aan de andere kant van de wereld, weer terug ziet op een filmpje op de verkoopsite. Terugkopen heeft helaas weinig zin omdat het tussen een half jaar en jaar schijnt te duren voor ze terug zijn en je betaalt bijna meer aan transportkosten als dat de duif zelf opbrengt. Maar hij is verkocht naar China en ik ga er vanuit dat de nieuwe eigenaar er ook goed voor zal zorgen…

Voorjaarsgevoel

Enorme verschillen in temperatuur de laatste weken van soms wel 30 graden. Opvallend vond ik vooral hoe snel je die kou en sneeuw weer bent vergeten na een paar heerlijke dagen van 15 tot 20 graden. Afgelopen week hadden we de finale van de winterrace in Griekenland AS Golden. Ook daar was het de afgelopen tijd kouder als normaal, maar met de finale was het gelukkig goed weer met temperaturen tot een graad of 15 en een strakblauwe lucht.

 We gebruikten deze specifieke winterrace om duiven een laatste kans te geven die we eigenlijk al hadden uitgeselecteerd. We hadden er uiteraard ook een paar duiven uit wat betere koppels bij gedaan. Je kunt deze duiven uiterlijk tot begin oktober aanleveren. Rond de jaar wisseling beginnen dan de eerste races en de finale is eind februari. Buiten dat het een uitstekend selectiemiddel is om bv proefkoppelingen te testen, is het ook leuk wintervermaak. De meeste finales zijn immers in september en daarna val je wat dat betreft in een lang zwart gat betreffende races. Ook omdat de najaarsbeurzen zoals in Kassel niet doorgingen. Dan is het altijd leuk als tussen tijds wat actie te zien valt en de leuke contacten met sportgenoten.

De eerste Nederlandse duiven in de finale van AS Golden winter. Vier Nederlandse duiven in de toptien! De eerste dag kwamen er ruim 200 door. (klik op foto voor het origineel)

 We raakten er van de uitgeselecteerde duiven in het begin veel kwijt en dat was ook niet verwonderlijk. Uiteindelijk gingen we er met 6 naar de finale en daarvan kwamen er 5 de eerste dag terug. Onze eerste 2 duiven arriveerden tegelijk met een 35^e en 36^e plaats terwijl duif Serena een toptien notering pakte met een 8^e prijs. Serena komt uit 2 duiven van ons en werd gespeeld door Willem Verschoor. Erg leuk voor hem en daardoor ook voor ons. De eerste duif van Paul van den Berg bleek ook uit een duif van hier te komen en wel uit een zoon van Moonraker. Dus al met al een leuke en prachtig verlopen eerlijke finale van 480 km.

De natuur reageerde ook snel op de temperatuurswisseling en de plaats waar bv de houtsnippen bivakkeerden is nu ingenomen door fazanten die bezig zijn te nestelen. Ook andere vogels komen langzaam maar zeker terug en het voorjaarsgevoel bij mij is altijd compleet als de eerste zwaluwen zich weer laten zien. Vind ik altijd een prachtig moment. Ze moeten rond de 8000 km vliegen om hier weer terug te keren en trekken daar bijna 2 maanden voor uit. Het zwaarste stuk is bij de Sahara die ze moeten oversteken. Zonder sterkte tegenwind is dat meestal goed te doen maar het gaat daar ook wel eens goed fout. Allemaal vormen van selectie zullen we maar denken. Maar ik hoop ze snel weer te zien en te genieten van hun fenomenale vliegkunsten en gezellige gekwetter... 

De grote bonte specht is al weer zeer actief en je hoort hem in de omgeving op de bomen rammen. Niet alleen voor voedsel te zoeken maar ook om zijn territorium af te bakenen. Dit is overigens een vrouwtje en bleek nog geringd te zijn ook. De fazantenhaan had al snel het kennelijk goede voerplekje gevonden waar de houtsnippen laatst ook graag naar voedsel zochten.

Dooi

 Na een korte maar stevige vorstperiode is de dooi ingevallen en ik vind het prima zo. Voor de vogels en zoogdieren in de natuur was het ook lang genoeg. Wijzelf hebben ook genoten van de mooie winterse dagen maar vinden het nu ook prima dat het weer voorbij is. En het lijkt er op dat komend weekend het kwik richting 15 graden stijgt. Met een zonnetje erbij geeft dat een heerlijk lentegevoel en daaraan gekoppeld veel energie om dingen aan te pakken. Prachtige tijd van het jaar met zicht op het echte voorjaar.

Het mooiste van de sneeuwperiode vind ik het sporenzoeken in de vroege morgen. Ik heb nu weer een goed beeld wat er allemaal in mijn omgeving rondzwerft. En dat is meestal meer als dat je denkt... Hier op één plaatje een haas die de sloot oversteekt. Dan een haas die de dekking zoekt voor de soms erg harde wind en zich in de luwte zich door de sloot heeft verplaatst. Parallel op de voorgrond een spoor van een marterachtige, waarschijnlijk steenmarter of bunzing en helemaal vooraan spoortjes van een muis en rat. 
 

De duiven gaven geen krimp en de jongen lagen rustig en tevreden in de schotels. Alleen werd er wel veel meer gegeten als anders, dus dat was even opletten, net als met het licht uitdoen tegen de avond. Wel alles steeds goed gecontroleerd of er geen te kleine jongen alleen in de schotel lagen omdat de ouders net nog even van het nest af waren gelopen. 

De duiven zagen er prachtig uit met het droogvriezende weer. Het drijven voor de 2^e ronde is inmiddels  in volle gang. We bedienen ze met wat extra stro om het 2^e nest weer op te tuigen. Als ze te hoog worden tuigen we ze net zo snel weer af want (te) hoge nesten zijn we niet blij mee. Wel laten we de sjouwers hun gang gaan en als je er s-avonds een laag stro afpakt hebben ze geen last van. Ook vermakelijk om te zien hoe ze het stro uit de nestschotels stelen van duiven die op de grond broeden.

Ook nu geven we de koppels 3 x daags nog steeds een extra bakje met kwaliteitsgrit wat vooral voor de duivinnen erg belangrijk is tegen de tijd dat ze weer moet leggen. Het is wel verstandig om elke keer het gritbakje weer leeg te gooien zodat het niet halfvol blijft staan met gritdelen waar ze geen behoefte aan hebben. Ik heb met de telefoon een kort filmpje gemaakt van een momentopname in een afdeling met wat kwekers en van de houtsnippen die eindelijk hun snavel weer in de ontdooide grond konden purren om wormpjes te vangen. Ze hebben wel wat reserves in te halen denk ik.

Stamkaarten

Voor de meeste One Loft Races ben je verplicht een pedigree mee te sturen anders krijg je niets uitbetaald. Wij houden het meestal bij een zo simpel mogelijk handgeschreven kaartje zodat we sommige duiven zelf terug kunnen kopen voor een normale prijs.

Het voelt niet fijn om de hoofdprijs te moeten betalen voor je eigen duif. Maar meestal werkt het goed met zo weinig mogelijk info er op vermeld. Probleem is nu dat de insiders de ringnummers ook wel herkennen….

Maar anderzijds vind ik het ook wel weer leuk als het er een beetje netjes uit ziet. Dat verdienen mijn duiven ook wel vind ik. Dus is een sportvriend bezig een nieuw kaartje te ontwerpen dat in ieder geval recht doet aan de duiven… Hier alvast de achterkant….

Klik de foto voor het origineel

Koud II

De houtsnip waant zich onbespied maar dat valt niet mee in de sneeuw....

Het is nu wel serieus winter maar het went ook wel weer erg snel. Heel Nederland in rep en roer over een paar dagen sneeuw en vorst. Men is tegenwoordig wel heel erg snel van de leg in dit landje….Zal ook wel komen door alle media-aandacht dat het een item wordt. Dat is ook een fenomeen van deze tijd dat futiliteiten worden opgeblazen tot enorme proporties…

Maar goed we hebben goed geïnvesteerd in voer voor onze vrienden in de natuur. Extra veel meelwormen en kleine (voer) maden (pinkies) voor de insecten eters, maar ook voor de verschillende soorten snippen, waaronder de vrij zeldzame houtsnip. Het is dankbaar werk en mooi dat we op deze manier iets terug kunnen doen voor de natuur. De mini-spieringen voor de ijsvogel zijn niet gebruikt. Vanaf de eerste vorstdag hebben we hem niet meer gezien. Waarschijnlijk is hij uitgeweken naar groter water….

Koud....

De eerste ronde jonge duiven ligt er heel mooi bij en de eerste zijn al ruim een week geleden geringd. Ondanks de koude is het toch genieten van de jongen die zo mooi opkomen. Mensen die een hekel hebben aan krabben kunnen met de kou best een tandje terug schakelen omdat de mest en het vocht er in ook bevriest. In de avond kiepen we de drinkbakken leeg zodat we de volgende morgen er alleen even met een gieter langs hoeven om ze bij te vullen. Daardoor geen gehak in het bevroren water. 

2 mooie jongen uit zoon Moonraker x zus White Sensation

 Voordeel nu is dat we niet ver meer van de maand maart afzitten en dan rap richting voorjaar gaan. De winter kan nooit lang meer duren zo het lijkt. Begin maart kunnen we ook de eerste jongen aanleveren voor de eerste éénhoksraces en zoals het nu lijkt kiezen we voor ronde 1 weer voor AS Golden en Sofia. Twee uitstekend georganiseerde races met duiven die top verzorgd worden. Ook qua afwikkeling behoren ze beiden tot de beste races. Misschien nog een paar naar een andere race maar daarvoor hebben we straks de 2e ronde als alles goed gaat.

We dachten dat de winter bijna voorbij was maar het lijkt op een serieuze koudegolf die nu voorbij komt. Vooral die harde oostenwind maakt het voor de dieren die nu moeten zien te overleven er niet makkelijker op. Hier in het uiterste Noorden viel het in het begin qua sneeuwval aardig mee maar het water van de sloten was snel bevroren en veel (water)vogels hebben het nu zwaar. Gesneden brood blijkt met name voor de watervogels nog steeds een goed voer. Voor de roodborstjes, merels en andere overwinteraars zoals de Kramsvogels gebruiken we een gevarieerd zaad. Voor elk wat wils. Ook met een potje pindakaas doe je veel vogels een plezier zoals de mezen en spechten bijvoorbeeld.

Fijn gesneden bruinbrood lusten de meeste watervogels wel. Zelfs deze watersnip is er blij mee

Winter draait door

Tot nu ongelofelijk veel regen maar weinig tot geen vorst en sneeuw. Het vele regenwater doet de sloten bijna overstromen, met als gevolg - door het loskomen van kleideeltjes- een stevige verkleuring van het water. Voor de IJsvogel een extra handicap om te vissen, maar altijd nog beter dan de vorst die eraan zit te komen. Dichtgevroren water is al snel funest voor hem, want hij moet iedere dag eten. Hopelijk zet de vorst niet door. Afgelopen week maakte ik nog een foto van hem en hij zag er nog prima uit tot nu toe…

Inmiddels hebben we rond de kerstdagen gekoppeld in 2 groepen, met 3 dagen er tussen. Ik kan op die manier beter het overzicht houden en ze langer aandacht geven in de eerste 3 dagen. Eén dominante doffer is over gehuisd.  

In 1 afdeling, waar 4 koppels zaten, zagen 3 koppels meer heil in de buurvrouw, zo het leek. Omdat ik een hekel heb aan geforceerd koppelen heb ik alles maar in de jaren Seventies-modus gezet; dwz vrije paring.  Zoek maar de partner die je leuk vind en ik moet zeggen dat het goed uitpakte. Na 3 dagen lukt het meestal wel om alle koppels tegelijk los te laten, dus dan is de grootste druk wel van de ketel als het om begeleiding gaat. 

 Daarna kon ik me op groep 2 focussen en die zijn inmiddels ook allemaal happy en druk bezig met het sjouwen van nestmateriaal. Daarvan pak ik sávonds het grootste deel weer vanaf de schotel en leg het op een veilig hoekje op de grond, zodat ze de volgende dag weer verder kunnen met sjouwen. Ik denk zelf dat dit een heel belangrijk en onderschat onderdeel is in de aanloop naar de kweek. Ze leren niet alleen bijna blindelings naar het juiste broedvak vliegen, maar het is ook gewoon een belangrijk onderdeel bij het natuurlijke proces van de kweek. Kijk maar eens in de natuur hoeveel tijd er besteed wordt aan het bouwen van een nest. En is ook belangrijk voor de binding met het broedvak. Dat is toch de plek waar ze zich thuis moeten voelen en super gemotiveerd moeten zijn om het te verdedigen.

Dit is zo'n zomerjong uit de Casanovalijn van Goorbergh-Couwenberg die nog op wat oude pennen staat. Ondanks dat, helemaal klaar om gekoppeld te worden en dat is dan vorige week ook gebeurd 

 Ik heb aardig wat zomerjongen gekoppeld die ik zelf erg mooi vond en sommige staan nog op wat oude pennen. Als de conditie goed is en ze voelen volwassen aan qua lichaamsbouw, heb ik daar geen enkele moeite mee. Sterker nog… Des te eerder je kunt kweken met een duif des te meer kans op een echte super denk ik.  Met jonge duivinnen moet je natuurlijk wel voorzichtig zijn en niets forceren, maar doffers mogen van mij zsm aan de bak. Ik heb er goede ervaringen mee.

 Om goede vliegers te kweken heb ik de ouders het liefst de eerste 1, 2 tot 3 jaar. Daarna op een leeftijd van plm 3 jaar zet ik er weer graag een jonge duif tegen om de vitaliteit zo hoog mogelijk te houden. Om de bloedlijn vast te leggen vind ik de leeftijd iets minder belangrijk. Maar persoonlijk denk ik dat er veel te veel jonge duiven voor de vluchten gekweekt wordt uit (te) oude roem. En dan lees je ook nog vaak dat ze de eieren van de jaarling weduwnaars weg gooien… Nooit begrepen. Juist als je verrassingen wil kweken wat de sportieve waarde aangaat, zijn die jaarlingen natuurlijk super interessant. Maar goed, dat zijn nu eenmaal van die oude wijsheden binnen onze sport waar op veel hokken nog steeds aan vast wordt gehouden..

Dit prachtige duivinnetje waar mijn hart van oversloeg, heb ik aangeschaft bij Comb. v.d Berg-Woord uit Urk, die vanaf 2017 al 2 internationale overwinningen boekten op respectievelijk Perpignan (14.851 duiven) met Leontine en een 1e int. Pau (11.739 duiven) met Powerboy. Deze Combinatie is erg succesvol met de fondlijnen die ik ook op het hok heb zitten zoals  New Witbuik-Paarsborst-Cor de Heijde etc. Vandaar dat ik erg blij was met dit duifje, wat ik mocht uitzoeken uit een deel van de zomerjongen. Haar vader komt uit Leontine en haar moeder komt uit Leontine x Powerboy . Mooie aanvulling voor het fondgedeelte op het hok.. Voorlopig wordt zij echter nog niet gekoppeld maar zo gauw het echt voorjaar wordt én ze is er klaar voor,  mag ze ook aan de bak...