Survivor has landed...

Vanmorgen ging ik met kloppend hart voor de 2e keer het hok binnen, waar het jong van het gerepareerde eitje bezig was zich uit het ei te werken… Zijn maatje was er al uit en met een viltstift had ik zijn pootje gemarkeerd zodat ik zeker wist wie wie was…

Wát een opluchting als je zo'n klein friemeltje in het nest ziet liggen....

De eischaal van het maatje was al uit de broedschotel gegooid, alleen zat het bovenstukje tegen de achterkant van het gerepareerde eitje. Dat kon verder geen kwaad want het uitpikken leek helemaal goed te gaan, althans het pik-kringetje zat aan de goede kant van het ei….

Nu was het echter het uur van de waarheid en bij het van het nest pakken van de oude duivin slaakte ik een kreet van blijdschap...Survivor had het gered en was helemaal zelfstandig uit het ei gekomen! De duiven keken me verbaasd aan van wat mankeert die nu,  maar je wilt niet weten hoe blij ik was met dat jonkie. Echt geweldig!

Eerst even de schalen veilig gesteld en wat foto's  gemaakt. Later kijk ik nog wel eens naar de details. Klik op de foto voor het originele formaat...

Zijn maatje even apart gelegd, snel een paar foto’s gemaakt. Jonkies weer bij elkaar , de duivin op het nest gezet, eischalen mee naar binnen genomen voor wat foto’s. Later nog even bij goed licht snel een foto van de 2 maatjes samen in het nest. Alles ziet er perfect uit…

Het jong gaat dus Survivor heten. Alles uit dat koppel gaat sowieso al naar het kweekhok maar Survivor zal nooit meer weg gaan. Hij of zij zit bij mijn vrouw op het hok dus dat wordt het nieuwe lievelingetje van het hok…Dat weet ik nu al...Wat een prachtige hobby hebben we toch… Soms leed,  maar als je het wilt zien ook zoveel plezier. Onbetaalbaar...

De bovenste is Survivor. Alles ziet er perfect uit. Nu even verdiende rust voor deze kanjers...En we hebben er van geleerd...Vanaf nu niet alleen bij de eerste ronde nestmateriaal in het hok gooien en denken dat een matje wel genoeg is...