Zoals de melkers die
mijn schrijfsels een beetje hebben gevolgd wel weten, ben ik al een
tijdje bezig te proberen een bepaald type duif te kweken. Een die in
staat is om op éénhoksraces tegen wereldwijde concurrentie mee te
kunnen strijden en in het bezit is van een aantal specifieke
eigenschappen waarvan ik denk dat een duif op dat soort races er
voordeel van heeft.
Door de jacht op de voor dat doel
geschikte duiven, begint er op mijn kweekhok langzaam maar zeker een
type duif te ontstaan, die steeds dichterbij de duif komt die ik voor
ogen heb. Het heeft echter ongelofelijk veel duiven gekost om wat
stappen te kunnen maken. De eigenschappen van bijvoorbeeld
kopvliegen en duurvermogen heb je op zowel de reguliere als
éénhoksraces beiden nodig, maar daarna houdt voor wat betreft de
éénhoksraces zeker niet op. Zaken als extreem veel weerstand,
sublieme gezondheid en een standvastig karakter bv, zijn voor die
duiven minstens zo belangrijk en zo zijn er nog een aantal
eigenschappen te noemen, waar ik naar op zoek ben.
Ik heb eigenzinnige duiven nodig die zich door niemand gek laten maken... |
In de jaren in
de aanloop naar het vormen van mijn huidige kweekhok heb ik duiven weg
gedaan die echt top waren, maar dan vooral op de reguliere vluchten.
Door sommige melkers werd ik daardoor nog net niet voor gek
versleten. Altijd een goed teken als ze niet snappen waar je mee
bezig bent….! Duiven die alleen kunnen floreren als ze stevig
worden gepamperd, hygiëne als op een operatiekamer en door een hyper
actieve melker die er 110 % uit weet te halen, kan ik niks mee.
Bij éénhoksraces zijn dat soort aspecten en bv het voordeel van een goed systeem, medische begeleiding en goede ligging, om er maar een paar te noemen, van veel minder of helemaal geen belang. Je ziet dan ook regelmatig wereldwijd befaamde hokken door het ijs zakken als ze aan een éénhoksrace meedoen. Dus het belangrijkste dat ik kan doen is een duif afgeven die zichzelf moet kunnen redden en het verschil kan maken, puur op basis van zijn eigen kwaliteiten. Daarna houdt het voor mij op...Als kweker van zo’n duif moet ik daar dus mee aan de slag.
Probeer van al die wereldwijde inzendingen, waarvan de meesten uit de beste koppels, maar eens de beste te kweken...Dat lukt echt niet met pamperduifjes.... |
Wat ik bv heel
belangrijk vind is dat een duif (zowel doffer als duivin) voor zich
zelf opkomt. Dus geen watje die zich door het hele hok heen laat
jagen maar één die voor niemand bang is. Geen knokker zonder
verstand, maar een slimme duif met een eerbiedwaardige uitstraling en
zelfvertrouwen. Vooral van duivinnen die respect afdwingen op een hok
ben ik bijzonder gecharmeerd. Duivinnen bv waarvan je door het gedrag
op het hok lange tijd denkt dat het een doffertje is. Eén van de
voorbeelden van een eigenschap waarnaar ik op zoek ben...Maar dat zet
mij ook steeds vaker op het verkeerde been…
Afgelopen weekend plaatse ik bv 4 doffers op een afdeling en sávonds kwamen daar de beoogde duivinnen bij om te koppelen. Op die afdeling zat ook mijn 1e duif (doffer) van Sofia uit Purple Rain en een “doffer” uit Moonraker die mijn 2e duif in de finale van Krakus was. Ook bij de internetveiling na afloop, werden beide duiven als doffer aangeboden.
De hoofdrolspelers van vandaag... |
De volgende morgen kon ik mijn ogen niet
geloven en zag ik dat deze 2 duiven mij samen heel verliefd in één
broedhok zaten aan te kijken. Ik was er erg blij mee want ik kwam
eigenlijk nog 1 heel fijne duivin te kort. Maar ook dat nou net zij
elkaar gevonden hadden vond ik super gaaf want ik had zelf geen
betere koppeling kunnen bedenken. En het feit dat ze stapel op elkaar
zijn maakt het plaatje compleet. Het blijft natuurlijk afwachten hoe
de nazaten het gaan doen, de mand heeft immers altijd het laatste
woord, maar ik ben voorlopig bijzonder in mijn sas mee met deze
extra meevaller.