Eerste keer mand

Met een beetje geluk kunnen we over ongeveer 2 weken weer een stel jongen aanleveren voor een of twee éénhoksraces waar we nog een stel mooi opgekomen duifjes voor hebben klaar zitten. Ze worden een dezer dagen geënt tegen in ieder geval paramixo en ik maak daarvan ook altijd gebruik om ze alvast aan de mand te leren wennen. Ik pak ze dan in het donker en zet ze ruim in de manden op een dikke laag droge korrels en plaats ze een nacht in de garage waarna ze in de loop van de volgende ochtend worden geënt.

Binnenkort worden deze jongen in de mand gezet om ze de volgende dag te kunnen enten...Des te minder stress ze hier bij ervaren des te beter. Vandaar dat ik ze ook in het donker in de mand zet.

De volgende keer dat je ze in de mand plaatst merk je dat de grootste stress er al af is en liggen ze relax op de droge korrels. Sommige, vaak die met fondbloed, al op één vleugeltje. Ik ben altijd weer verbaasd hoe snel je ze daar aan kunt wennen. Vind het wel belangrijk ze in het donker te pakken. Dat scheelt al veel stress. Als ze eenmaal in de mand zitten even een half uurtje het licht aan zodat ze weten wat er aan de hand is.

Ook probeer ik ze zoveel mogelijk ruimte te geven. Ik plaats de tussenschotjes dan zodanig dat er max 4 in kunnen en ze elkaar niet op een hoop drijven. Ook probeer ik de eerste keer de nestmaatjes zoveel mogelijk bij elkaar te zetten. Volgens mij kennen ze elkaar echt wel en geeft ook een stukje rust. Al die kleine beetjes bij elkaar zorgen er voor dat alles veel relaxter verloopt….