Afgelopen voorjaar schreef ik voor sportblad de Duif een artikel over het Fenomeen Romario. Deze ongelofelijke kweker werd in 2006 gekweekt door Jörg Hallmann uit Duitsland. De ouders van Romario had hij als ei gehaald bij Ad Schaerlackens in respectievelijk 2004 en 2005. Romario leeft inmiddels niet meer maar wat momenteel nog steeds uit zijn nazaten wordt gekweekt is niet te bevatten en maakt hem in mijn ogen tot de beste kweker ooit als het gaat om overwinningen op éénhoksraces wereldwijd.
Het was een ware zoektocht om zijn nazaten te
traceren en in contact te komen met Jörg Hallmann. Maar het was alle
moeite meer dan waard om dit fenomeen voor het nageslacht vast te
leggen en te beschrijven. Ook hebben we er een waardevolle
vriendschap met Jörg Hallmann aan over gehouden wat het hele verhaal
extra glans geeft. Veel leesplezier met deze story die in november
j.l. ook werd geplaatst in het Amerikaanse blad Racing Pigeon Digest
en naadloos aansluit op de eerdere artikelen die ik schreef over de
nazaten van Ace Four familie.....A.S. Special
================================================================================
Romario
Een paar jaar geleden schreef ik een 13 delige serie genaamd “Ace Four Ever” over de wereldberoemde basisduif Ace Four en zijn naaste familie. Hoe deze super verervende lijn van Ad Schaerlaeckens was opgebouwd en hoeveel topduiven die inmiddels had voortgebracht..
Meestal schrijf je een dergelijke serie over succesvolle lijnen uit het verleden, maar deze blijkt nog steeds recente topkwekers- en vliegers voort te brengen. Ook op de zwaarste One Loft Races waar je het tegen de beste hokken en duiven van de wereld moet opnemen, blijkt deze lijn nog steeds te kunnen domineren. En niet alleen door de 1e te winnen maar als opvallende bijzonderheid dat ze ook echt los vooruit kunnen spelen. Zelfs in 2018 en 2019 nog spraakmakende prestaties, waaruit bleek dat als het een race betreft die duiven uit deze lijn goed ligt en ze zijn gemotiveerd, kunnen ze een heel concours op een hoopje vliegen.
Ik had de serie over
Ace Four destijds afgerond met een eerbetoon aan de kweker van deze
duiven en had niet verwacht dat ik me moreel verplicht zou voelen er
nog eens op terug te komen. Dit omdat er zelfs de laatste 2 seizoenen
weer onmogelijk geachte prestaties zijn verricht door deze duiven op
races waar ikzelf voornamelijk op gefocust ben nl de One loft races.
Hoe recent wil je het dus hebben?
Niet dat ik het erg vind om er
over te schrijven want dit soort duiven kunnen me mateloos boeien.
Net zo goed als andere wereldlijnen zoals bijvoorbeeld de Kannibaal
en de volgens mij zwaar onderschatte lijn van de Olympiade 03. Als ik
de tijd had zou ik daar ook eens graag diep in duiken. Wie weet komt
het er ooit nog eens van want die duiven, maar ook de melkers die ze
kweekten, verdienen dat vind ik...
 |
| Jörg Hallmann, kweker van het Fenomeen Romario, toont hier een van zijn favorieten en wel een directe zoon Romario... |
Met stijgende verbazing zag ik de laatste 2 seizoenen bepaalde duiven op onnavolgbare wijze triomferen op verschillende wereldberoemde races en ook bij die winnaars kwam je in de pedigree weer precies dezelfde namen tegen : Ace Four, Home Alone, Invincible, Supertje 144 etc. Allemaal nazaten van het basiskoppel van Ad Schaerlaeckens Mattens x Sissy.
Het begon eigenlijk al in 2014 met de finale van de Algarve Golden Race. De grootste en meest professionele race van Europa en minimaal top 3 van de wereld, China niet meegerekend. Ik had net de serie over Ace Four afgerond en bij Ad Schaerlaeckens zelf was één duif mij echt bijgebleven en dat was zijn blauwe doffer met ringnummer NL08-2116553.
Deze doffer kwam uit zijn fenomeen Home Alone, die zelf 7 minuten los vooruit speelde tegen ruim 13.000 duiven. Home Alone was eigenlijk een stevig ingeteelde duif en was een zoon van Ace Four, die dankzij de vrije paring die Ad. S. toe paste, tegen zijn eigen nicht was aangelopen. Als je een topper uit deze lijn weet te traceren komen iedere keer 2 dingen boven drijven; makkelijk vooruitvliegen en het kunnen verdragen van zware inteelt….
Enfin de finale van 2014 werd gewonnen door een duivin genaamd Corina en was gekweekt en werd gespeeld door Miroslav Vidhold uit Slowakije. Zoals altijd had ik de stambomen van de top 20 in mijn computer opgeslagen om ze later te kunnen ontleden. Toen het zover was en ik de stamboom van Corina bekeek kon ik mijn ogen niet geloven… Corina was gekweekt uit de lijn van die 08-553, zoon Home Alone en niet alleen aan moederskant zat hij er dik in, maar ook aan vaderskant. Miroslav had in 2009 bij Ad Schaerlaeckens een aantal duiven aangeschaft waarmee hij zeer succesvol was.
Daaronder een beauty van een duivin
die hij Atka I (rechtstreeks uit die zoon Home Alone 08-553) noemde.
Uit een dochter van Atka I kweekte hij de winnares van de finale
Algarve Golden Race in 2014. Een fantastische prestatie tegen het
beste van het beste van de wereld op het gebied van OLRaces. Het
bleek het startschot in de daaropvolgende jaren voor opnieuw een
aantal spectaculaire overwinningen door verschillende melkers, maar
met dezelfde bloedlijnen als achtergrond. De laatste 6 jaar werd de
finale van de Algarve Golden bijvoorbeeld maar liefst 3 x gewonnen
met duiven uit Ace Four familie..
De fenomenale
prestaties van 2018 en 2019 die ik eerder aanhaalde en de oorzaak
waren dat ik uiteindelijk weer in de pen klom en dit artikel schreef,
draaien allemaal om een nieuw ontdekt kweekfenomeen genaamd Romario.
De prestaties van de nazaten van deze doffer, eveneens gekweekt uit
de oude basislijnen van Ad Schaerlaeckens, schudde de internationale
One Loft Racewereld danig op. De link tussen bepaalde duiven en een
aantal uitzonderlijke prestaties werd niet altijd door iedereen
opgemerkt.
Dit om de doodeenvoudige reden dat bij het beschrijven
van pedigrees soms belangen meespelen die een bepaalde lijn meer in
de schijnwerpers doen plaatsen dan andere. Dat is altijd zo geweest
en zal altijd zo blijven. Ik vind dat op zich niet erg want daardoor
kan je zelf vaak achter de duiven aan met super nakweek terwijl veel
– vaak buitenlandse melkers met geld te veel- zich liever blind
staren op fantastische namen die in het verleden goed gescoord
hebben, maar waar de (kweek)rek compleet uit is.
 |
| Kopstudie van Romario himself ... |
De eerste zeer bijzondere prestatie van een duif die ik graag wil beschrijven is die van “Thomas 6” met ringnummer DV01696-18-6. Deze doffer werd in 2018 door Schute en Kornelius uit Duitsland ingezet op de One Loft Race van de Golden Algarve in Portugal. Dat jaar werden er bijna 5000 duiven voor deze populaire race ingeschreven. De meeste duiven daar worden verzameld tussen zeg maar half maart en begin mei, terwijl de finale eind september van hetzelfde jaar wordt gehouden. Zij vliegen van het Noorden van Portugal naar de zuidkust aan de Middellandse zee. De verzorging op de hokken in Algarve staat op een hoog niveau en is zeer transparant. Qua organisatie is het voor mij persoonlijk mijn favoriete race tot nu toe. Ook worden er in verhouding weinig duiven verspeeld als je dat vergelijkt met de verliezen op reguliere hokken of andere One Loft races
In de vroege ochtend van 29 september 2018 werden de duiven gelost in Bragança in het uiterste noorden van Portugal en begonnen zij in tropische hitte aan de ruim 500 km lange terugreis. Een 500 km finale van een éénhoksrace kan je in het algemeen absoluut niet vergelijken met een reguliere vlucht van 500km. Belangrijkste reden is dat de duiven snel uit elkaar raken en het grotendeels op eigen kracht en oriëntatie moeten doen. Thomas 6 deed dat op zeer indrukwekkende wijze, want hij volgde geheel zijn eigen koers en verscheen om 15.00 uur boven de hokken in Algarve waar hij als een steen naar beneden kwam en snel geklokt werd.
Een
luid gejuich ging op van de duizenden melkers die zich inmiddels bij
de hokken hadden verzameld en gezien het ringnummer bleek het om een
Duitse duif te gaan die door Thomas Kornelius gekweekt was uit 2
toplijnen. Zijn vader was een inteelt zoon van de Jozef, die zelf 6 x
1e prijs won en ook vader werd van de 1e
nationale asduif van Duitsland in 2015. Moeder van de Algarvewinnaar
was een dochter van Romario van Hans-Jörg Hallmann die zelf een 10e
in de finale speelde en 15e asduif werd in de S-H Derby
van 2016. Die Romario trok mijn aandacht omdat ik die al veel vaker
was tegen gekomen bij kopduiven op verschillende races. Hij was
gekweekt uit 2 duiven die Hans-Jörg Hallmann als ei had aangeschaft
bij Ad Schaerleackens. Bij de afstamming stonden maar enkele summiere
gegevens. Tijd dus om dat op een mooie winterdag eens verder uit te
zoeken…
 |
| Weer enkele verse nazaten van de Romario familie |
De eerste duif was dus om 15 uur geconstateerd en er waren toen nog een paar duizend duiven onderweg. De verwachting was dat meerdere kopduiven snel zouden volgen. Het was al mooi dat de winnaar in zijn eentje kwam aangevlogen en voor iedereen duidelijk zichtbaar de eer voor zich opeiste…. Alleen na 10 minuten nog steeds geen 2e duif….Na 20 minuten nog steeds geen veer erbij...Melkers die bij de hokken stonden werden ongerust.. Wat is hier aan de hand? Rampvlucht wordt bij een éénhoksrace al snel geroepen door buitenstaanders, dus eerst maar eens afwachten. Het kan ook gewoon een zware finale zijn en dat bleek. Pas na 24 minuten kwam de 2e duif naar beneden en het daaropvolgende uur kwamen er nog zo’n 30 duiven bij, wat aantoonde dat het een pittige doch eerlijke finale zou worden en zeker geen rampvlucht. Thomas 6 had voor zijn bazen met zijn solo actie onsterfelijke roem vergaard en werd dan ook voor een recordbedrag geveild….Ook in de beschrijvingen en beoordelingen kwam hij er goed vanaf en bereikte ook daarmee hoge scores. Een echte Once in a lifetime doffer, deze Thomas 6...Indrukwekkend!
De volgende race die mijn aandacht trok en die ik met speciale belangstelling volgde om eventueel in de toekomst aan mee te doen, was de vrij nieuwe race in Zimbabwe genaamd Victoria Falls. Deze race is nu 2 keer gehouden en is van dezelfde professionaliteit als de Algarve Golden, met ook maximale transparantie en een goed werkende website met actuele informatievoorziening. Allemaal zaken die duiden op een goede en strakke organisatie. Zij hadden vorig jaar de finale verschoven naar een later tijdstip in het jaar om de druk van de roofvogels en de harde weersomstandigheden te verlichten.
Met de finale die op 19 juli 2019 gehouden werd hadden ze zich kennelijk een beetje op het weer verkeken. De voorgaande races waren telkens snel verlopen met wind van achter alleen juist met de 600km lange finale draaide de wind van staart- naar pure kopwind. De fondspelers waren er mee in hun sas en dachten een stevige pré te hebben op deze finale. Maar ook hier werd de afstand en de zwaarte van de race stevig onderschat want op de dag van de lossing kwam er geen enkele duif door. Pas de volgende morgen om 6.59 uur kwam een blauwbonte duif als een schicht aangesneld en liet zich vlot constateren. De allereerste duif van deze prestigieuze race was binnen en bleek maar liefst 54 minuten (!) los vooruit te vliegen op de nummer 2. Ongelofelijk knap van deze prachtige doffer met ringnummer DV6306-18-0368 van Rolf Berger uit Duitsland…
 |
| Het binnen aanzicht van het kweekhok |
Zoals altijd was ik zeer benieuwd welke bloedlijn deze zware race op zijn naam wist te schrijven en daarbij ook nog eens bijna een uur los vooruit speelde. Op het moment dat ik de afstamming onder ogen kreeg moest ik toch wel even slikken. De vader van deze duif bleek net als de moeder van vooruitvlieger Thomas 6, gekweekt door Hans-Jörg Hallmann en kwam uit een zoon van Romario…Onvoorstelbaar vond ik dat...
Maar het zou in 2019 nog gekker worden… Een scenario wat jezelf niet zou kunnen bedenken of vermoeden. En dat in zo’n kort tijdbestek van nog geen jaar op 2 verschillende continenten... Eind september 2019 vond opnieuw de finale plaats van de Algarve Golden Race. Nu waren er ruim 5000 duiven ingeschreven uit alle belangrijke duivenlanden van de wereld. Van Noorwegen tot Zuid Afrika en van de Verenigde staten tot aan China... En opnieuw zou een Romario-nazaat het flikken… Toevallig schreef ik 2 weken voor de finale op mijn blog dat die Romariolijn toch wel heel speciaal moest zijn met dergelijke prestaties, maar ik had natuurlijk ook nooit verwacht dat het opnieuw bingo zou zijn op een zware 500km finale van internationale allure...
Nu was het team Wofsberg uit Duitsland die met hun mooie kleine blauwe duivin genaamd Lena (DV09564-19-344) de 1e plaats in de finale voor zich opeiste. Om 15.18 uur liet zij zich klokken en legde de 500 km af met een gemiddelde van 1151 meter per minuut. Fantastisch om als melker zoiets mee te maken en je duif als eerste afgevlagd te zien worden. Het ringnummer en naam van de duif en melker die levensgroot op de grote beeldschermen bij de hokken verschijnen. Dat doet je wel iets en niet alleen de winnaar. Menigeen krijgt kippenvel als je na zo’n prachtige race de eerste duif naar beneden ziet duiken. Zoals altijd was het natuurlijk weer spannend welke pedigree dit topduivinnetje zou voeren… En opnieuw bleek het een een dikke Romario Bulls eye.. Lena was gekweekt uit een dochter van Romario! En het bijzondere was dat alle 3 de winnaars telkens in een ander combinatie én door verschillende melkers waren gekweekt. Het enige dat ze gemeen hadden was dat 2 winnaars gekweekt werden uit een dochter van Romario en de vader van een andere winnaar uit een zoon van Romario kwam.
Voor mij betekende dat tijd voor actie! De pedigrees van Romario waren erg summier. Behalve het feit dat hij gekweekt was uit 2 duiven van bij Ad Schaerlaeckens gehaalde eieren, was dat eigenlijk het enige bijzondere wat op de stambomen naar voren kwam. Het maakte me ongelofelijk nieuwsgierig naar de precieze achtergrond van deze duif en zijn kweker Hans-Jörg Hallmann. Kwekers van dit kaliber zijn er natuurlijk niet of nauwelijks op de wereld dus ging ik op zoek naar meer informatie. En dat bleek niet eenvoudig. Hans-Jörg Hallmann bleek totaal niet commercieel ingesteld en heel moeilijk benaderbaar. Nergens was er een mobiel nummer of e-mailadres te vinden en het vaste telefoonnummer dat op de stamkaarten stond vermeld werd nooit opgenomen. Alles bij elkaar prikkelde me dat steeds meer om de nazaten van Romario te mogen aanschouwen en de melker te ontmoeten. Romario zelf bleek al enkele jaren daarvoor te zijn overleden maar het gekke was dat de meest spectaculaire resultaten vooral werden behaald met duiven gekweekt uit zijn kinderen en kleinkinderen.
 |
| Romario op hoge leeftijd. Wat was ik blij dat er bij leven een foto van hem was gemaakt.... |
Navraag bij Ad Schaerlaeckens leverde de bevestiging op dat Hans-Jörg Hallmann daar inderdaad verschillende malen eieren had gekocht maar ook hij had verder geen gegevens van hem. Geen telefoonnummer, adres of wat dan ook. Uiteindelijke is het me gelukkig toch gelukt om contact te leggen met Hans-Jörg Hallmann. Ik merkte dat hij heel voorzichtig was en niet stond te springen om aandacht, laat staan om een hokbezoek in zijn woonplaats in de omgeving van Kassel. Maar na een intensief mailcontact kregen we gelukkig toch een echte melkers-klik en werd ik uitgenodigd om zijn duiven eens te komen bekijken en de achtergronden op te schrijven.
Begin van het jaar,
gelukkig net voor het Coronavirus uitbrak, reed ik op een mooie dag
naar het midden van Duitland en bereikte ik zijn fraai op een
bergwand gelegen woning, aan het eind van een doodlopende weg. Ik
werd hartelijk ontvangen door een opgewekte Hans-Jörg Hallmann en
had bij hem een fantastische duivendag. Het was niet alleen erg
gezellig maar Hans-Jörg Hallmann bleek ook een erg aardige man die
intens van zijn duiven geniet.
Net als van zijn vriendenclub Silt
2000 waar hij veel tijd mee doorbrengt en bijvoorbeeld finales van
OLRaces bezoekt. Dat is voor hem het belangrijkste in de duivensport
en al het gedoe eromheen van kopen en verkopen kan hem totaal niet
boeien. Hij heeft ook niet veel duiven. Er zaten zo’n 18
kweekkoppels plus een stel jongen en dat was het. De duiven zitten
in een ongeveer 8 meter lang hok met open ren en verkeerden in
blakende gezondheid. De kwaliteit van de duiven en dan me name
kinderen en kleinkinderen Romario vond ik adembenemend. Echt duiven
van de buitencategorie. Maar ja dat kon ook moeilijk anders….
Ik ga in dit artikel
niet teveel uitwijden over details wat betreft prestaties op andere
vluchten en races om het enigszins leesbaar te houden en beperk me
hoofdzakelijk tot de hoofdlijnen. Zoals eerder vermeld haalde
Hallmann in 2004 en 2005 een stel eieren bij Ad Schaerlaeckens. Met
de duiven die er uit kwamen ging hij eerst spelen voordat hij zelfs
maar overwoog om ze op het kweekhok te plaatsen. Twee van die duiven
die hij speelde waren o.a. Remus en de 209 duivin van 2005 die later
als moeder Romaria geschiedenis zou gaan schrijven.
Omdat de
prestaties erg goed waren koppelde hij deze 2 duiven op elkaar en
kweekte daaruit in 2006 een klein blauw doffertje met ringnummer
03801-06-338 die hij Romario noemde. Dé Romario dus... Ook Romario
moest vanaf het begin de baan op en vloog erg goed. Maar in diezelfde
tijd werd het roofvogelprobleem rond zijn hokken zo intens, dat het
bijna onmogelijk was een duif over te houden. Ze zaten er gewoon op
te wachten en het werd op een gegeven ogenblik zo erg dat Hans-Jörg
besloot te stoppen met duiven nog los te laten. Ook stopte hij vanaf
dat moment met de reguliere vluchten en wilde alleen nog deel te
nemen aan One Loft Races in Europa en Zuid Afrika. Achteraf een
geweldige keuze want het is niet ondenkbaar dat Romario anders ook
niet verder was gekomen dan een doordeweekse snack voor een havik of
slechtvalk...
 |
| De eenvoudige maar erg goede luchtige hokken die op de bergwand gesitueerd zijn |
Als snel ontwikkelde Romario zich tot de sterkweker van het hok en zijn genen pakte op nagenoeg alle vreemde lijnen die Hallmann er tegen koppelde. Het is wel eens vaker voor gekomen dat een bepaalde bloedlijn zich goed laat zien op een bepaalde race. Van de nazaten van Romario vind ik het zo bijzonder dat ze het kunnen op verschillende continenten in combinatie met allerlei verschillende soorten duiven. Wel gekruist met ander, eveneens, topspul natuurlijk, maar dat is hetgeen me het meeste opviel en bijbleef
Helaas leeft Romario zelf niet meer maar na lang zoeken had Hans-Jörg via een vriend nog een mooie digitale foto voor me opgedoken welke ik thuis kon bewerken en zijn naam met mooie achtergrond kon toevoegen. Het deed me een groot plezier dat ik hem deze foto in een fraaie lijst kon aanbieden als dank voor zijn gastvrijheid. Gaaf om te zien dat het hem echt wat deed toen hij zijn superduif terug zag op de ingelijste foto. Dát kenmerkt de pure liefhebber zoals ik Hans-Jörg heb leren kennen. Een sieraad voor de sport.
Verder kreeg ik van hem zoveel mogelijk info over de ouders van Romario in de vorm van ringnummers. Ik was er heel blij mee dat dat in ieder geval niet verloren was gegaan en reed korte tijd later naar Ad Schaerlaeckens om qua afstamming de puntjes op de i te zetten. Ook dat leverde weer een prachtig beeld op om te zien hoe de bloedlijnen van Romario waren gebundeld tot dit Unicum, waarvan de nazaten op zoveel verschillende races zo kunnen domineren en dan ook nog met de bijzondere eigenschap van het vooruitvliegen. En dit tot aan de meest recente finales toe...
De Vader van Romario
was Remus (03801-04-144) en de moeder van Romario was de
03801-05-209, beiden als ei gehaald bij Ad Schaerlaeckens. De
afstamming van deze duiven was heerlijk om uit te zoeken en ging
volledig terug naar het stamkoppel Mattens x Sissy dat er minimaal 8
x in voorkomt…Ongelofelijke inteelt. Een bundeling van sportieve
genen die zijn weerga niet kent.
Vader Romario komt uit een zoon van Invincible x Beauty II die gekoppeld stond tegen Davids Favourite… Invincible speelde maar liefst 5 x de 1e en was 2e nat. asduif NPO van Nederland en komt uit dochter Mattens x Sissy. Invincible stond tegen de Beauty 2 , een wonderschone dochter van Ace Four himself. Ace Four komt ook uit een zoon van Mattens x Sissy…
Davis Favourite komt uit de Late Blauwe x dochter Wounded Knee. Uit Wounded Knee x zus Invincible komt ook de topvererfster van Bas Verkerk genaamd Bubbles….
Moeder Romario komt uit de Super 306 x Blauwe 305.
Super 306 is een zoon van Second Ace uit Beauty II, dochter van Ace Four
Blauwe 305 Komt uit Wounded Knee x Supertje 144, nestzus van Ace Four
Als je deze koppelingen bekijkt zit er zoals gezegd maar liefst minimaal 8 x Mattens x Sissy in de afstamming. Ook de dochter Beauty II en de zus en nestmaat van Ace Four genaamd Supertje 144, kom je veel tegen net als Invincible zelf. Beauty II is trouwens een volle zus van Home Alone die ook uit Ace Four kwam en wiens nazaten in 2014 de finale in Algarve reeds wonnen en in 2019 ook nog eens de auto in de semi finale. Dat betekende bijvoorbeeld dat in 2019 zowel de semi-finale als de finale van Algarve Gold door 2 verschillende melkers maar beiden met Ace Fourbloed in de aderen werd gewonnen...
Ook de vermaarde Alessandro van Bas Verkerk waar hij o.a. de Sprint uit kweekte, komt uit Beauty II, dochter van Ace four. Verder viel me op dat de topkweekster van Rens van der Zijde genaamd Evita, uit Invincible x het Supertje 144 (nestligger Ace Four) is gekweekt. Ook de beroemde Limo van Co Verbree komt uit broer Ace Four x dochter Invincible om er maar enkele te noemen. Je zou er echt een boek over vol kunnen schrijven
Als je alles eindelijk hebt uitgezocht en op papier hebt staan besef je eens temeer dat de echte topduiven maar uit een heel klein kringetje komen. Het belang van een goede lijn en vooral sterke familie, waar veel verschillende melkers met verschillende systemen, mee slagen, wordt mij in ieder geval met het het jaar duidelijker, Toplijnen zijn geen garantie voor goede duiven, maar voor echte supers en winnaars zijn ze als basis toch vaak onontbeerlijk.
De lijn van Mattens x Sissy en Ace Four heeft zich ten opzichte van de concurrentie weer genadeloos bewezen. Ik ben benieuwd wat voor verrassingen er nog meer in het vat zitten… Hans-Jörg Hallmann heeft de basislijnen van Ad Schaerlaeckens tot een machtig, puur en fenomenaal genenpakket kunnen samen voegen.. En er mede voor gezorgd dat deze bijzondere bloedlijnen nog steeds in de schijnwerpers van de internationale duivensport staan….
PS Nadat ik dit artikel had geschreven werd afgelopen zomer opnieuw de prestigieuze finale van Victoria Falls in Zimbabwe gehouden. Deze werd een jaar eerder met een voorsprong van 57 minuten gewonnen door een Romario nazaat. Nu was het de eer aan een duif van Koopman, maar zijn duif werd op slechts een paar seconde afstand gevolgd door opnieuw een nazaat van Romario, die de 2e plaats op eiste evenals de 8e plaats in de top tien van de finale van deze 600 km race...
Henk Simonsz
www.pigeonfever:nl
