Rondom mijn huis lopen
een aantal sloten met een prachtige bio-diversiteit. Zomers groeien
ze helemaal dicht met waterplanten en dat is een zegen voor vogels- en
watervogels, die onder dekking kunnen broeden. Aan het eind van de
herfst moeten alle sloten schoongemaakt zijn en ontdaan van
plantenresten. Als bewoner ben je daar verantwoordelijk voor en het
Waterschap ziet daar op toe. Die willen mooie schone strakke sloten
waar het overtollige water goed doorheen kan stromen. Daar is niks
mis mee natuurlijk, maar door het grondige schoonmaken verdwijnt bv
alle dekking voor de watervogels.
Vandaar dat ik het loonbedrijf altijd vraag om een meter voor en na de duikers het riet te laten staan en tevens een stuk riet wat op mijn grond groeit. Voor de doorstroming maakt het niet uit en als je ziet wat zich overdag in die paar meter riet ophoudt is echt ongelofelijk. In de nacht komen ze te voorschijn en kunnen ze ongestoord hun kostje bij elkaar scharrelen. Gelukkig krijgen ze bij de Overheid en Gemeentes steeds meer het besef dat je met een paar simpele dingen de natuur enorm kunt helpen. Ook in de bossen worden niet direct alle omgewaaide bomen meer opgeruimd en ook de bermen worden later gemaaid om de vogels en de planten niet te storen. Het kost tijd maar die tunnelvisie van weleer wordt steeds meer en meer losgelaten en onder de noemer voortschrijdend inzicht kunnen ze ook het beleid aanpassen zonder gezichtsverlies. Dat werkt naar alle kanten uiterst positief.
Daar moest ik aan denken toen ik van de week bij een paar jonge gasten met een gezin, een 7 tal koppels duiven ging brengen die ze voor 1 jaar van me mogen lenen. Die jongens (zijn wel rond de 40 maar jong voor een melker) waren zeer geinteresseerd in de duivensport, maar zagen het niet zitten om er aan te beginnen. En begrijpelijk. Drukke baan, gezin en weinig ervaring met duiven staat garant voor een voorspelbaar fiasco. Als je pech hebt moet je het vanaf dag 1 opnemen tegen gelauterde profs waar niks aan het toeval wordt overgelaten zoals je altijd leest in de reportages...En daarbij een jong gezin...Ik kan me voorstellen dat de partner zijn of haar veto uitspreekt bij een dergelijk idee…
De doffers en duivinnen zitten gescheiden in de wintermodus te wachten op het komende broedseizoen. |
Maar goed ik merkte de
interesse en vertelde ze o.a. over éénhoksraces. Dat er veel
vooroordelen over zijn, maar dat er ook veel positieve kanten aan
zitten, zeker als je weinig tijd en ervaring hebt. Je hebt alleen een
kweekhokje nodig. Duiven hoeven niet losgelaten te worden. Kweken in
het voorjaar en de zomer ben je voor je gezin beschikbaar. Als je
info vraagt aan ervaren spelers krijg je al snel door welke races het
meest geschikt zijn qua verliezen en wat je waar moet betalen. Ook
dat valt erg mee als je je goed laat informeren.
Daarbij is het allemaal super te volgen via internet en verschillende finales zijn de moeite waard om er naar toe te gaan en er desnoods een weekje vakantie aan vast te knopen. Daarbij heb je vanaf race 1 net zoveel kans om te winnen als alle andere spelers. Het systeem, de ligging, het opleren, schoonmaken medicijnen etc etc speelt allemaal geen rol. Het enige wat telt is dat je een goede duif opstuurt.
Ze werden steeds enthousiaster en toen ik ze vertelde dat ze van mij voor 1 jaar een aantal koppels konden lenen waaruit ze al jongen konden opsturen om wat ervaring op te doen hoe alles werkt, werden ze pas echt enthousiast. Om een lang verhaal kort te houden; Ze hebben een simpel maar goed kweekhokje gebouwd en ingericht. Mooie grote ren ervoor en deze week zijn mijn duiven er naar toe gebracht. Twee nieuwe leden erbij en ik weet zeker dat die dat ook blijven. Ik kijk aan de zijlijn een beetje toe en ben voor een tijdje hun klankbord.