Jonge duiven verspelen

Het lijkt vrijwel zeker dat er tegenwoordig meer jonge duiven worden verspeeld als vroeger. Daarvoor worden allerlei theorieën aangehaald van gezondheid, elektronische luchtvervuiling, vervuild voer met chemicaliën, tot zelfs aan het verschuiven van de Noordpool etc..

Zelf denk ik dat het allemaal veel simpeler is en zelfs met eenvoudige voorbeelden aantoonbaar. Maar de mens zoekt het graag in complexe zaken zo leert de geschiedenis. Mijn levensmotto is altijd geweest dat de kracht in de eenvoud zit en ben nog steeds die mening toegedaan.

Belangrijkste is te starten met kwaliteit... En dat heeft dus niks te maken voor welke bedragen de vaders, moeders en of andere familieleden wel niet zijn verkocht.

Wat betreft het verspelen door allerlei “moderne” zaken als zenders voor mobiele telefonie, radarinstallaties etc. Zo lang er hokken zijn die jaarlijks nauwelijks duiven verspelen denk ik dat je die argumenten kunt wegstrepen. Volgens mij is er ten opzichte van vroeger weinig veranderd want als je een ploeg gezonde kwaliteitsjongen op een goed hok zet verspeel je weinig duiven. Met nadruk op gezondheid en kwaliteit.

Veel te vaak roepen melkers dat ze jongen verspelen terwijl ze kerngezond zijn. Ja op het oog zijn ze gezond maar latent zit er gewoon wat onder. In de kop bv, wat direct invloed heeft op de oriëntatie onder bepaalde omstandigheden. Een duif oriënteert zich immers niet altijd op dezelfde wijze. Dat hangt van de omstandigheden af. Werkt één van die sensoren niet goed dan verspeel je ze onder die omstandigheden. 
 

Dit is Daisy die ik kweekte voor de AS Golden Race en voor ze vertrok maakte ik nog een foto van haar omdat het zo'n juweeltje was...Bas van Beveren kocht haar op de veiling na afloop van de finale en kweekte uit haar, behalve een 1e prijswinnaar op Chateauroux, ook jongen  die het uitstekend deden op de One Loft Races. In Thailand won een jong van haar in een zware 350 km race de 2e prijs en afgelopen jaar werd een jong doffertje uit haar gekweekt 1e asduif op de befaamde FCI Pa Mok Grandprix, eveneens in Thailand...

Verder is bij de jongen het hok van nog groter belang dan bij de ouden omdat ze nog gevoeliger zijn voor kinderziektes. Heb je een perfect hok waar je al eerder goed op gespeeld hebt lig je al ver voor. Je ziet ook meestal dezelfde mensen hard spelen met de jongen op dezelfde hokken. En dat heeft gelukkig helemaal niks met luxe te maken...

Dan een ander erg onderschat fenomeen en dat is kwaliteit. Niet middels een indrukwekkende stamboom maar gewoon gebaseerd op de resultaten. Hoe kan het zijn dat je aan het einde van het seizoen uit een bepaald koppel alles nog hebt zitten en uit een ander koppel op hetzelfde hok alles kwijt bent? Dan moet er toch een lampje gaan branden lijkt me. Zelf selecteer ik ook op het verspelen van jonge duiven. Naast een natuurlijke gezondheid zelfs één van mijn belangrijkste scherprechters.

Veel melkers blijven slechte duiven maar (kweek)kansen geven. Vooral omdat ze er veel geld voor hebben betaald. Sommige verkopen zulke duiven weer door waarna de nieuwe eigenaar weer met hetzelfde probleem komt te zitten. Verblind door klinkende stambomen schaffen ze deze beloftevolle  "kwekers" van vaak een jaar of 3 oud, toch weer aan. Zonde...

Datzelfde geldt ook voor veel "moderne" ziektes... Veel hokken kampen met nagenoeg alle plagen van Egypte lijkt het wel. Ja als je alle ziektes bij de jongen met medicatie de kop poogt in te drukken... Wat dacht je zelf wat de kweekkracht van je kolonie na een paar jaar is? Dat worden gewoon repeterende problemen...

De veilingen na afloop van de finale in Algarve Golden Race zijn bijna achter de rug. Vorige week werd dit prachtige duivinnetje nog verkocht uit Purple Rain x Golda

Als voorbeeld pak ik even mijn Purple Rain erbij. Een hele late doffer van 2016. Tot nu toe heb ik uit hem in 2 jaar tijd voor de OLR races 6 jongen gekweekt met 2 verschillende duivinnen en naar 6 races in 6 verschillende landen gestuurd.... Na alle finales waren alle 6 de jongen nog aanwezig…. En geloof me die zijn wat roofvogels, gevaren, narigheid en bacillen tegengekomen tijdens hun verblijf  op die hokken... En van die finales waren de jongen van hem ook nog eens meermalen mijn 1^e duiven. Hetzelfde verhaal met mijn andere kweker genaamd Moonraker.  Maar ook familie-breed beginnen die goede kwaliteiten zich ondertussen te manifesteren.

Ook ik had een aantal nieuwe (proef) koppels van een andere lijn, die naar dezelfde races in verschillende landen gingen en na afloop bijna allemaal van het toneel waren verdwenen. Nu dus ook vanaf mijn hok, samen met ooms, tantes, neefjes en nichtjes. Wil ze niet meer zien…

Ik denk zelfs dat het verongelukken van duiven (los van stomme pech) voor een deel te maken heeft met het genenpakket van de duif, maar daar kom ik later nog wel eens op terug